Wie zijn wij?

Wij zijn Brenda de Jong en Dick Breedijk en wonen sinds begin 2022 in het buitengebied van Hengelo Gelderland met tegenover ons de bossen. Onze twee kinderen, Jesse en Chiara, zijn achtergebleven en wonen samen in Amsterdam vanwege hun studies. In de zomer van 2013 zijn wij gestart met onze praktijk Gelukssleutel. Een bekroning op de jaren van vele tegenslagen en teleurstellingen.

In onze praktijk bieden wij ondersteuning en begeleiding aan kinderen, jongeren en volwassenen met uiteenlopende hulpvragen op het gebied van trauma, verlies, verdriet en onzekerheid.

Om deze begeleiding te kunnen bieden hebben wij als gezin voorafgaande aan de start van onze praktijk, zelf ervaren hoe moeilijk het is om in onzekerheid te leven en door al het verdriet heen te knokken voor het voortbestaan van ons gezin. Op 5 jarige leeftijd werd onze zoon Jesse ernstig ziek. In de lange weg die daarop volgde hebben wij geleerd hoe onzeker het leven kan zijn.  De begeleiding en ondersteuning die wij natuurgetrouw gaven aan de gezinnen, onze lotgenoten, in het ziekenhuis hebben hen en ons bijzondere momenten en inzichten gegeven. In 2015 werd een bedrijfsongeval van mij (Dick) bijna noodlottig. Een half jaar later werd complex PTSS geconstateerd en belandde ons gezin in zwaar weer. Uiteindelijk na vele behandelingen volgde eervol ontslag bij de Nationale Politie en werd ik volledig afgekeurd. Met veel trots kunnen we zeggen dat ons gezin bij elkaar is gebleven. Hoe waardevol en bijzonder is dat! Om onze eigen ervaring te versterken hebben wij diverse gerichte opleidingen en cursussen gevolgd.

Van nature ben ik, Brenda, een persoon die graag klaar staat voor anderen mensen. Dit resulteerde een aantal jaar geleden in een leidinggevende functie. Hierbij stond het belang van de mensen en mijn collega’s voorop. Deze taak heb ik met veel plezier uitgevoerd en heeft mij heel veel nieuwe inzichten gegeven.  Na de heftige periode die wij hierna met onze zoon en als gezin hebben meegemaakt, heb ik besloten om mijn persoonlijke ervaringen van de afgelopen jaren te gaan verbinden met een aantal opleidingen. Ik had één doel voor ogen en dat was er zijn voor andere mensen die met tegenslagen te maken krijgen. In de afgelopen jaren ben ik me gaan verdiepen in de diverse manieren van counselen en heb hiervoor diverse opleidingen gevolgd. Omdat ik van nature creatief ben aangelegd heb ik er in 2012 voor gekozen om de HBO opleiding tot kunstzinnige counseling en tekentherapie te volgen. Na de afronding hiervan is mij helemaal duidelijk geworden wat voor een mooie toevoeging dit is op de reeds eerder gevolde opleidingen. Om de mensen die naar onze praktijk komen nog meer te ondersteunen hebben Dick en ik samen de opleiding tot rouwbegeleider (2014) en de opleiding tot energetische lichaamsgerichte therapie (2016/2017) gevolgd. Ruim een jaar later heb ik zelf nog een opleiding tot Kindertolk gevolgd. Momenteel volg ik een opleiding bij Centrum Puur te Beneden-Leeuwen tot lichaamsgerichte trauma therapie. Al met al een bevestiging voor de jaren waarin wij hard voor, maar ook met elkaar hebben moeten vechten. Ik ben dan ook erg trots op onze praktijk. Mijn “nieuwe pad” is klaar om bewandeld te worden en is gemaakt. Met liefde en heel mijn hart draag ik zorg voor de mensen die in onze werkwijze geloven om samen met hen een nieuwe weg te vinden.

Zelf ben ik, Dick, een politieman in hart en nieren. Op jonge leeftijd ben ik begonnen als agent in Baarn. De laatste jaren was ik als inspecteur werkzaam bij de Amsterdamse politie. Het klaar kunnen en durven staan voor de medemens vanuit mijn rol als politieman in uiteenlopende functies, vormde een rode draad in mijn werk. Van straatagent in de Bijlmermeer en op de Amsterdamse wallen tot rechercheur, lid van de Amsterdamse arrestatie eenheid, buurtregisseur in verschillende wijken in Amsterdam, docent gevaar- en geweldsbeheersing, docent Mentale Kracht, trajectbegeleider van studenten, het heeft mij allemaal gevormd tot wie ik nu ben. Tijdens de ziekte van onze zoon heb ik bewust een tussenstap gemaakt in het werk als uitvaartverzorger in de Ronde Venen. In deze periode heb ik een opleiding tot uitvaartleider/verzorger afgerond. Daarna terug bij de politie begeleidde ik politiemensen van eenheid Amsterdam op het fysieke- en mentale gebied voor het veiliger werken in de politiepraktijk. Ik heb hiervoor een HBO opleiding tot docent gevaar- en geweldsbeheersing aan de Nederlandse politieacademie gevolgd. Daarnaast gaf ik in mijn vrije tijd met veel passie en plezier wedstrijdtraining judo bij PK Sport te Vinkeveen. In een veilige omgeving de jongeren begeleiden om op zowel fysiek als mentaal gebied hen weerbaarder te maken. Nu begeleid ik vanuit mijn pure “zijn” mensen met een hulpvraag die op mijn pad komen. Vanwege mijn beperkte belastbaarheid maak ik een zorgvuldige afweging hierin.

Ons leven heeft een hele periode stil gestaan. Niets was meer wat het leek. Het ziekenhuis was ons thuis en ons eigen huis was de basis waar wij op terug konden vallen om weer even bij te komen. Ons leven stond stil. Het was gek om te ervaren dat het leven in de rest van de wereld gewoon door ging. Toen de behandelingen van Jesse waren afgelopen moest het “normale” leven hervat worden. Maar hoe doe je dat? Als gezin uiteen gedreven. Ieder gezinslid zijn eigen pijnlijke ervaringen. Geen tijd om te relativeren. Dan maar nog niet te spreken over de onzekerheid waarin wij op dat moment leefden. De zoektocht naar het “nieuwe leven” had zijn aanvang gemaakt, maar was geen zins een makkelijke weg. Wij kunnen je vertellen dat deze tocht jaren geduurd heeft. Ieder op zijn eigen manier en tijd. Niet wetende dat wij daarin zoveel van elkaar verschilden. Diverse hulpverleners hebben ons hierbij geholpen en wij hebben samen met hun de weg terug gevonden. Nu terugkijkende op deze periode en de periode rondom de PTSS kunnen wij zeggen dat wij er rijker zijn uitgekomen. Wij hebben geleerd om naar ons verdriet te kijken, het aan te durven pakken, respect te hebben voor de ander en daar de tijd voor te nemen.

Voor rouw staat geen tijd, iedereen heeft daar zijn of haar eigen weg te volgen. Door deze ervaring weten wij als geen ander hoe belangrijk het is dat er mensen voor je zijn en je hierin kunnen begeleiden. Het klopt het leven gaat door, maar hoe en wanneer dat bepaal jezelf. Ons advies is, als je het kunt, kijk je verdriet aan, loop er niet voor weg en vraag hierbij hulp. Je zult zien dat er ergens toch weer een lichtpuntje gaat branden. Dit lichtpuntje brengt je uiteindelijk meer inzichten en verbindingen om met je grote verlies om te kunnen gaan. Heftige ervaringen in je leven zijn een stukje van jezelf en kunnen niet meer worden uitgewist. Maar belangrijk is dat het een stukje van ons zelf mag worden, dat het bij je mag horen. Alleen met hard werken en terugkijken, kun je dit bereiken. Met vallen en opstaan zal je merken dat het beetje bij beetje een deel van jezelf gaat worden. Iets wat er mag zijn. Het maakt je tot wie je bent. Onze wens is om in onze praktijk mensen te verwelkomen die ondersteuning nodig hebben bij trauma, verlies, rouw of onzekerheid. De mensen te begeleiden op hun eigen tempo en met hen mee te lopen.

Wij werken ieder op onze eigen manier, maar elkaar aanvullend waar nodig en in overleg. Een aantal kernwoorden die voor onze praktijk gelden zijn: Rust, Tijd, Integriteit, Luisteren met aandacht, Moed, Verbinding, Werken met ons hart en Vertrouwen. Dat alles vanuit een veilige en prettige omgeving.